Türklerin bir numaralı içeceği her ne kadar çay olarak bilinse de, kahve de son 20 yılda çayla yarışır konuma geldi. Şehrin dört bir yanında var olan kahve dükkânları, kahve keyfini yaşamak isteyen herkesin uğrak noktası oldu. Kuşaklar değiştikçe tüketim mekânları ve türleri de çeşitlenen kahve, artık sosyalleşmenin önemli bir odağı. Kuşaklararası kültürel aktarım mekanizmasının önemli bir aracı olan kahve, küreselleşen ekonomik düzende de önemli bir ticari ürün olarak karşımıza çıkıyor.
H er geçen gün sayıları hızla artan butik kahve dükkanlarının, şehrin hayata alternatif bir yerden bakan özellikle genç kesiminin sosyalleşme alanları olduğu ve sadece nitelikli kahve sunmanın ötesine geçerek sembolik anlamlar taşıdığı görülmekte. Kişileri bu alanda girişimci olmaya yönlendiren nedenlerin başında; üçüncü dalga kahve akımına yönelik ilginin artması, özgürlük ihtiyacı, yaşama biçimine uygunluk, sanatsal yaklaşımlar ve ticari fizibilite sonucu karar almış olmaları geliyor.
Tarihte kahve evleri kavramının ortaya çıkmasında ve yayılmasında odak noktası olmuş bir ülkede yaşıyoruz. Nitekim Türk kahvesi gibi kadim bir kültürün anavatanı Türkiye. Türk kahvesi, her eve kadar giren bir lezzet ve tüketim deneyimi olarak kahveseverlerin ilk göz ağrısı olarak karşımıza çıkıyorken; kahve zincirleri, modern hayatın kent ortamında oluşan yapısıyla sosyalleşmenin yeni adresleri olarak adlandırılıyor.
Her tüketim alanında olduğu gibi kahvede de Türk tüketicisi hızlı bir ilerleme sağlıyor. Tüketici, kahve içeceklerine aşina olmaya başladıkça kahve kültürüne dair de bir olgunlaşma yaşıyor. İçtiği kahvenin lezzet profiline, kalitesine, hazırlanışındaki özene giderek daha çok önem veriyor ve bu konularda yavaş yavaş kendi tercihlerini oluşturmaya başlıyor. Türkiye’nin sosyo-ekonomik ve demografik özellikleri nedeniyle, tüm perakende alanları gibi, kahve zincirlerinin de büyüme potansiyeli yüksek
